اندر شناختنِ قدرِ نعمتِ ایزد،تعالی، ملوك را




شناختن قدر نعمت ایزد تعالی

 نگاه داشتِ رضای اوست،

عَزَّ اسْمُهُ،

و رضای حق، تعالی، اندر احسانی باشد

 كه با خَلق كرده شود

 و عدلی كه میان ایشان گسترده آید.

 چون دعای خلق به نیكویی پیوسته گردد،

 آن مُلك پایدار بوَد

 و هر روز زیادت باشد،

 و آن مَلِك از دولت و روزگار خویش برخوردار بوَد

 و بدین جهان نیكو نام بوَد

 و بدان جهان رستگاری یابد

 و حسابش آسان تر باشد

كه گفته اند بزرگان دین كه:

"المُلكُ بیقی مَعَ الكُفِر و لا بیَقی مَعَ الظُلمِ "،

معنی آن است كه

 ملك با كفر بپاید

 و با ستم نپاید.