فریبا شیروانی
خندید، دو دندان طلا پیدا شد؛
ترسیدم؟ هه!
جادوگر پیر در دهانم جا شد.
+ نوشته شده در دوشنبه هجدهم آبان ۱۳۹۴ ساعت 17:59 توسط علی هوشمند
|
محمد کامرانی اقدم
برفها که آب می‌شوند،
قطره‌ها چه بی‌صدا
زنده‌زنده آفتاب می‌شوند!
+ نوشته شده در دوشنبه هجدهم آبان ۱۳۹۴ ساعت 17:55 توسط علی هوشمند
|
پاییز رحیمی
انسان عصر بی‌سرانجامی
زیبا، ولی با روح بیگانه‌ست؛
مانند مریمهای گلخانه‌ست.
+ نوشته شده در دوشنبه هجدهم آبان ۱۳۹۴ ساعت 17:54 توسط علی هوشمند
|
زهرا ابو معاش
گاه باید برگشت،
پشت سر را نگریست!
زندگی یک دوِ ماراتن نیست.
+ نوشته شده در دوشنبه هجدهم آبان ۱۳۹۴ ساعت 17:50 توسط علی هوشمند
|
سعید سلیمانپور ارومی
کیست این؟ مظهر گرانسنگی،
زده بر جام ِ فضل، سنگ گران؛
آفرین بر مدیر فرهنگی!
+ نوشته شده در یکشنبه هفدهم آبان ۱۳۹۴ ساعت 19:52 توسط علی هوشمند
|
سعید سلیمانپور ارومی
می‌خواست رباعی بسراید، ناگاه
در خلسه‌ی شیرین سه‌گانی گم شد؛
لا حول ولا قوه الا بالله.
+ نوشته شده در یکشنبه هفدهم آبان ۱۳۹۴ ساعت 19:48 توسط علی هوشمند
|
علیرضا فولادی
خمیازه پائیز
گوئی سرایت داده رخوت را
در عابران و پارک بانان نیز
+ نوشته شده در یکشنبه هفدهم آبان ۱۳۹۴ ساعت 19:25 توسط علی هوشمند
|
محمد رضا راثی پور
آن کودکم که کودکیش را
مانند سکه ای
گم کرده در شلوغی و تعجیل کوچه ها
+ نوشته شده در یکشنبه هفدهم آبان ۱۳۹۴ ساعت 19:22 توسط علی هوشمند
|
علیرضا فولادی
کربلا
آنچه هر آزاده می‌جوید،
برگی از تاریخ این وادی‌ست؛
کربلا میدان آزادی‌ست.
+ نوشته شده در یکشنبه هفدهم آبان ۱۳۹۴ ساعت 19:10 توسط علی هوشمند
|
علیرضا فولادی
کربلا
خشکسالی سرِ شوخی دارد؛
چارده قرن، گذشته‌ست و هنوز
کربلا می‌بارد.
+ نوشته شده در یکشنبه هفدهم آبان ۱۳۹۴ ساعت 19:7 توسط علی هوشمند
|
